Espigo-d'aigo(-nouseludo)
Potamogeton nodosus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot noueux, Epi d'eau.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo trachis dins lis aigo pulèu prefoundo ounte pòu faire un tapis de fueio. Li fueio de surfaco (5 à 12 cm X 2 à 6 cm) laisson pas passa lou lume, soun pulèu espèsso e souvènt un pau bruno. Aquéli dins l'aigo, soun mai primo e fragilo e se ié vèi bèn li costo. L'espigo, pourtado pèr un pecou espès, sort de l'aigo (3 à 5 cm de long).
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton nodosus Poir., 1816
Gazoun(-dur)
Sclerochloa dura
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Gazon dur, Sclérochloa ferme.
Descripcioun :Es uno planto gaire coumuno que souvènt rebalo au sòu e que i'agradon lis endré trepeja. Trachis dins li pelouso umido l'ivèr (mai pas l'estiéu). Li fueio arribon fin qu'à la paumo (paniculo). De l'enflourejado parton de grapo que d'un coustat. Dins li grapo lis espigueto soun en rang pèr dos.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 16 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sclerochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 18 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1300 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso umido
- Trepadou
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Sclerochloa dura (L.) P.Beauv., 2016